وان از نظرصنایع دستی بسیار ثروتمند می باشد.صنایع دستی وان شامل سوزن دوزی،جوراب بافی،توری دوزی،گلیم بافی، قالی بافی،جاجم بافی،بافندگی سنتی،نقره سازی و … می باشد.
گلیم در میان صنایع دستی وان جایگاه مهمی دارد.با توجه به اشتغال مردم محلی به پرورش دام ودامپروری بافت گلیم وصنایع بافتنی در این منطقه رواج پیدا کرد.
با توجه به پرورش دامداری وفراوانی پشم در منطقه در گذشته مردم بیشتر احتیاجات خود را نظیر تیر،تشک، بالش، کیسه های ذخیره سازی،کیسه های مواد غذایی،گهواره کودکان وروکش های بار و… را بااستفاده از رنگهای سنتی شامل بوردو، لاجورد، رنگ سفید وان، قهوه ای طبیعی تهیه می کردن ومورد استفاده قرار می دادند.
گلیم های وان دارای زیبایی و نقش های متفاوتی هستند. این گلیم ها دارای نقش های شامل: گرگ ها، عقربها، آتش، مرغ عشق، کوه ها واین گلیم ها دارای چنین نقش ها و نامهای جالبی هستند.
علاوه بر این در وان کارگاه صنایع نقره سازی وجود دارد. که دارای پیشینه ای به درازای تاریخ وان می باشد. محصولات نقره ای شامل برگهای زینتی، حلقه ها،کمربندها وجواهرات نقره ای زنانه با نقوش اورارتویی از ارزش ویژهای برخوردار است.
لباسهای محلی وتزئینات سر نیز عناصرمهمی در صنایع دستی وان بشمار می آید.
هوریان آثارزیبایی را در زمینه سرامیک خلق کرده اند.آنها کوزه های سرامیکی را با لایه ای از گل ولای سفید پوشانده و با زمینه سیاه با شکل های هندسی وشکل های حیوانات آراسته اند. علاوه بر کوزه ها، کاسه ها و گلدانهایی به شکل حیوانات نیز ساخته اند.
پس از هوریان، میتانیان که در منطقه سلطنت کردن، سرامیک تولید میکردن واین آثار را با رنگهای قرمز، قهوه ای وسیاه تزئین می کردند. همچنین از شکلهای هندسی و شکل های حیوانات در حال دویدن وایستادن و جنگیدن بعنوان عناصر زینتی استفاده میکردند. ایالت دیگری که در منطقه زندگی میکردن اورارتوها بودند.سفالهای اورارتویی از نظر تکنیک ورنگ وفرم متفاوت وبی نظیر بودند.
مشخصات گلیم های وان
در بافندگی ، پشم گوسفند به طور کلی ترجیح داده می شود ، به خصوص در جوامعی که زندگی خود را از دام می گیرند. علاوه بر پشم گوسفند ، مشاهده می شود که موهای بز ، موهای شتر یا پنبه ارجحیت دارند که به اندازه پشم گوسفند دوام ندارند.
در فرشهای ساخته شده در ون و اطراف آن دیده می شود که طناب های ضخیم متوسط و پیچیده به عنوان نخ های تار و پود ترجیح داده می شوند. بنابراین ، به فرش ها ظاهری متفاوت داده می شود.
فرشهای وان با استفاده از تکنیک بافندگی دکمه ای تولید می شوند. در روش بافندگی دکمه دار؛ صفحات رنگهای مختلفی که بین تارها از یک پایین و یک قسمت بالا برای پوشاندن تارها قرار می گیرند ، از مرز نقوش خود باز می گردند. وسایل این فرش ها که با تکنیک بافندگی دکمه ها تولید شده اند گسترده نیست. دلایل این امر عبارتند از: کمبود فضا یا توانایی کسانی که زندگی عشایری را به عهده می گیرند به راحتی با خود حمل می کنند. علاوه بر این ، از آنجا که فرشهای وان ، که در گذشته تولید می شدند ، به اندازه بزرگ طراحی شده اند ، لمس درست آن دشوار است. این فرشها به شکل یک بال واحد بر روی لوم های غیر پهن بافته شده و در وسط دوخته می شوند.
بافندگی حاشیه فرشهای ون به طور کلی به شکل توری است. همچنین بافتنی های سه گانه ، چهارگوش و پنج برابر ساده وجود دارد.
در بعضی از فرشها ، دیده می شود که نخ های بافتنی در پشت آزاد می شوند. این کار برای محافظت از خانواده در برابر آلودگی های احتمالی انجام می شود. این عمل در فرشهای ترکمن و یوروک نیز مشاهده می شود.
“اگرچه استاندارد نیست ، 40 نخ تار و 230 تخته موتیفی در 10 سانتی متر مربع در فرش های محلی وجود دارد ، و طول دکمه ها بسیار کوتاه نگه داشته می شوند.”
ویژگی دیگری که برجسته است؛ از شکل های هندسی معمولاً در دکوراسیون استفاده می شود. هر دکوراسیون در یک مربع جداگانه محصور شده و با یک نقوش دوم در این دکوراسیون پر شده است.
فرش ها ، که تصور می شود در نگاه اول به عنوان یک کل طراحی شده اند ، در واقع در قطعه هایی تقسیم شده به ستون های افقی و عمودی طراحی شده اند. اگرچه آنها از این طریق طراحی شده اند ، اما یک تقارن کلی در فرش ها حاکم است.
تزیینات موجود در فرشهای ون بسیار بزرگ و بزرگ است. دلیل این امر این است که اندازه فرش بزرگ است.
دیده می شود که فقط یک مرز روی قالی ها وجود دارد. با این حال ، برخی فرشها از بیش از یک مرز استفاده می کنند. اگرچه مشاهده می شود که تزئینات مختلفی در مرزها نسبت به تزئینات به کار رفته در کف فرش وجود دارد ، اما اینها مزاحم یکپارچگی فرش نیست. یافتن فضای خالی در فرشهای ون تقریبا غیرممکن است. کل سطح آن از زیور آلات پر شده است. این ویژگی مهم فرشهای ون است.
رنگهای بکار رفته در فرشهای وان: در فرشهای وان چهار رنگ اصلی وجود دارد. اینها؛ سیاه ، سفید ، قرمز و آبی تیره.
رنگ سفید طبیعی است. رنگ سیاه از گیاهی به نام تال و پوست گردو بعضا به صورت طبیعی و گاه مصنوعی به دست می آید. علاوه بر این ، از گیاه سرخچه قرمز به دست می آید. برای به دست آوردن رنگ قرمز ، قبل از جوانه زدن باید گیاه پرته جمع شود. در غیر این صورت ، رنگ قرمز به دست نمی آید. آبی تیره از نیلی بدست می آید. اگر می خواهید یک رنگ آبی تیره بسیار خوب به دست آورید ، مقداری آمونیاک به آن اضافه می شود.
با گذشت زمان ، می خواست جلوه ای زیباتر به فرش بدهد ، به این ترتیب رنگهای زرد و سبز ظهور می کنند.
رنگ زرد از مارپیچ بدست می آید. بعد از گذشت یک ساعت ، پشم را درون این آب می گذاریم. سپس پشم را در خاکستر گندم نگه می دارد و به این ترتیب رنگ زرد کم رنگ به دست می آید. این یک رنگ ثابت و ساده است.
رنگ سبز با افزودن رنگ زرد به نیلی بدست می آید. در صورت تمایل به رنگ آبی روشن ، پشم به جای 4 ساعت در آب 3 ساعت نگهداری می شود. نام آبی روشن در منطقه شهروند است. گچ نیز به رنگ آبی آسمان گفته می شود.
رنگ پرتقال با ریختن حشرات روی درختان با چربی دم و جوشاندن نخهای پشم در مایع به دست آمده بدست می آید.
“رنگ آمیزی نخهای پشمی با رنگهای طبیعی (طبیعی) حاصل از برگها ، میوه ها ، پوست و ریشه گیاهان مختلف و همچنین مخلوطی از رنگهای مصنوعی با رنگهای طبیعی حاصل می شود.” با این حال ، امروز ، مانند بسیاری از مناطق آناتولی ، رنگ آمیزی طناب با رنگهای طبیعی تقریبا در منطقه رها شده است ، بافندگان به رنگهای آنیلین (شیمیایی) روی آورده اند که برای مقاصد تجاری آسان تر و بی دردسر هستند.
هتل هالدی وان (Haldi hotel) هتلی 4 ستاره در سال ۲۰۱۵ فعالیت خود را آغاز نمود. هتلی بسیار زیبا با 80 اتاق مجهز که می‌تواند برای گذراندن زمان استراحت در طول سفر به وان بسیار دلپذیر باشد.
ثبت نام در سایت به منزله پذیرش قوانین و مقررات سایت میباشدمشاهده قوانین سایت
